Gilda
Sinopsia
Johnny Farrell (Glenn Ford), jokoan tranpak egitetik bizi den abenturazalea, Buenos Airesen da. Han, Ballin Mundsonek, luxuzko kasino baten jabeak, estutasun batetik ateratzen du, eta, azkenean, bere konfiantzazko gizona bihurtzen du. Egun batean, Mundsonek Gilda emaztea aurkeztuko dio. Bere harridurak ez du mugarik: bera izan zen, hain zuzen, den bezalakoa bihurtu zuena: izaki ziniko eta mingotsa. (FILMAFFINITY)
Sariak
1946: Cannesko Zinemaldia: urrezko Palma lortzeko izendatua (film onena)
Kritikak
“Gilda Rita da. Eskularru batek, abesti batek eta Glenn Ford handiak emandako belarrondokoak egin zuten gainerakoa. Bere balio artistikoaz haratago, pasiozko drama hau zinemaren historiaren ikono bihurtu zen. Berrogeiko hamarkadan askoz film hobeak sortu ziren, baina “Gilda” ren sinbolismoak eta estetikak ezinbesteko bihurtu zuten oraindik ere. Pablo Kurt: FilmAffinity
“Melodrama ikusgarria, munduko zinemako eszena ezagunenetako batzuk barruan gordetzen dituena, zaplaztekoa barne. Maisulan bat. ” Fernando Morales: El País egunkaria
“Film mitiko batek (…), Rita Hayworthen erotismo eldarniotsuak, multzoa gainditzea lortu zuen, denborak desagerraraztea lortu ez duen xarma eta aureola emanez.”
“Filmak, hainbeste urteren ondoren, bere misterioa bere horretan mantentzen du. Film ederra da, dirudiena baino askoz konplexuagoa (…) bere azpian lehen mailako lan zinematografiko bat dago, zinema modernoaren atalaseetako bat, perfekzioaren ertzean. ” Ángel Fernández Santos: El País egunkaria
“‘Gilda’ ren zati batek femme fatale-ren ideia zailtzen du (…) Film azpimarragarria “Mike D ‘Angelo: AV Club
“Antzerkiko melodrama hori, zenbait ikuspuntutatik, ez da ona (…) Hayworth ez da inoiz hain bikaina izan. ” Jonathan Rosenbaum: Chicago Reader
“Xehetasunak hain dira misteriotsuak eta hain lainotsuak, non ez baitute helburu artistikorik betetzen, nahastu baizik” Bosley Crowther: The New York Times
